|
Kontakt z autorem |
Blog > Komentarze do wpisu
Spółgłoski w języku grenlandzkim
Język grenlandzki posiada trzynaście spółgłosek. Wszystkie, z wyjątkiem J, mogą wystąpić podwójnie. Dwie spółgłoski nie mogą wystąpić obok siebie, wyjątkiem jest spógłoska R, która może poprzedzać inne spółgłoski
(choć nie wszystkie). NG jest traktowane jako jedna spółgłoska, a TS
jako podwójne T. Oto lista grenlandzkich spółgłosek w wariancie
pojedynczym, podwójnym, oraz z R:
G GG — J — — K KK — L LL RL M MM RM N NN RN NG NNG RNG P PP RP Q QQ — R RR — S SS RS T TT/TS RT V FF RF TS jest wariantem TT, który stosuje się zawsze przed I. Nie istnieje coś takiego jak *tti. W niektórych słowach TS stosuje się też przed A i U, co nie pozostaje bez wpływu na wymowę. Litera F stosowana jest przy zapisie podwójnej litery V, która staje się wtedy bezdźwięczna, oraz przy kombinacji z R. Nie jest niepodległą spółgłoską, jak pozostałe litery. Nie licząc licznych zapożyczeń, rdzenne grenlandzkie słowa mogą zaczynać się na K, M, N, P, Q, R, S, T oraz samogłoskę; istnieje też jedyne grenlandzkie słowo zaczynające się na J — jorngoq (siostrzeniec; bratanek). Kończyć mogą się tylko na samogłoskę, K, T, P i Q. Ostatnią istotną regułą ortograficzną jest obowiązkowa pisownia ua i ui zamiast *uva i *uvi. Obie pisownie wymawia się praktycznie tak samo, z lekko słyszalnym v między samogłoskami, dlatego zdecydowano się je ujednolicić. Wymowa grenlandzkich spółgłosek prezentuje się następująco: G [ɣ]: uagut (my) GG [çː]: aggerpoq (idzie) J [j]: pujoq (dym) K [k]: ukioq (zima; rok) KK [kː]: takuakka (widziałem ich) L [l]: ualeq (popołudnie) LL [ɬː]: illit (ty) piątek, 14 lipca 2006, qaanaaq87
TrackBack
|
